8 Μάρτη!
Αφιερωμένη στις γυναίκες που διώκονται, συλλαμβάνονται και χτυπιούνται αλύπητα από τον στρατό και την αστυνομία στην γειτονική μας χώρα, αλλά αντιστέκονται με διαδηλώσεις, στα χαρακώματα, μέσα στα ερείπια από τους βομβαρδισμούς. Αυτές οι γυναίκες που τον θρήνο για τα δολοφονημένα παιδιά τους τον κάνουν αγώνα και δίνουν όρκο να συνεχίσουν την αντίσταση μέχρι την νίκη.
Στις γυναίκες που δολοφονούνται και τα νεκρά σώματά τους κακοποιούνται. Στις γυναίκες της Αντίστασης στην Σουρ, την Τσίζρε, το Νισαϊμπίν… Στις γυναίκες που για όλες τις γυναίκες είναι σύμβολα αντίστασης, διεκδίκησης του τόπου και της γλώσσας τους, της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας.
Στις απολυμμένες που είναι στον δρόμο του αγώνα, στις εργάτριες που απεργούν μαζί με τους εργάτες και διεκδικούν καλύτερα μεροκάματα και εργασιακά δικαιώματα, με όλους αυτούς που αντιστέκονται και παλεύουν για πλήρη και σταθερή δουλειά, που διεκδικούν το δικαίωμα στην ασφάλιση, στην περίθαλψη.
Στις γυναίκες που αγωνίζονται με τους μετανάστες για την νομιμοποίησή τους, για το δικαίωμα στην δουλειά, τις δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Στις γυναίκες που τις θεωρούν ικανές να φροντίζουν τα παιδιά, να περιποιούνται τα ζώα και να μαγειρεύουν, να μην έχουν κανέναν έλεγχο στην κοινωνική και οικονομική ζωή της οικογένειας ΑΛΛΑ πείθονται όλο και πιο μαζικά ότι ο μόνος τρόπος για να απαλλαγούν από την βαριά καταπίεση των αντρών είναι να απαλλαγούν από την ταξική κοινωνία και να ξεριζώσουν όλες τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές σχέσεις της φεουδαρχίας και του καπιταλισμού.
Οι γυναίκες είναι αναγκασμένες να αντισταθούν.
Στο δρόμο της αντίστασης και της διεκδίκησης, οι γυναίκες μαζί με τον λαό θα συνειδητοποιήσουν την ανάγκη της ανάπτυξης ενός μαζικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, που θα απαιτήσει «να σταματήσει ο πόλεμος στην Συρία» και θα διεκδικήσει ανθρώπινες συνθήκες ζωής, άσυλο, έγγραφα, περίθαλψη για τους πρόσφυγες και μετανάστες.
Που θα απαιτήσει να μην εμπλακεί η χώρα στις πολεμικές ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις. Που θα καλλιεργήσει την φιλία και την αλληλεγγύη των λαών Ελλάδας-Κύπρου-Τουρκίας-Κουρδιστάν, ενάντια στα σχέδια των ιμπεριαλιστών. Για να μπουν οι βάσεις για ένα κοινό μέτωπο των λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον πόλεμο και τον φασισμό.
Το γυναικείο ζήτημα είναι ταξικό και μέσα από τους ταξικούς αγώνες μπορεί βρει την λύση του. Μέσα από την καθημερινή πάλη μαζί με όλους τους εργαζόμενους ενάντια στην φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο.
Και όπως είπε ο Κ. Μαρξ« Όποιος σκαμπάζει λίγο από ιστορία, ξέρει καλά πως οι μεγάλες κοινωνικές μεταβολές είναι αδύνατες χωρίς το γυναικείο προζύμι. Η κοινωνική πρόοδος μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια, σύμφωνα με την κοινωνική θέση της γυναίκας…».