Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ «Αλ. Δελμούζος» καλεί όλους τους συναδέλφους να οργανώσουμε με τους άλλους εργαζομένους, τους γονείς των μαθητών μας, τα σωματεία και τις Λαϊκές Επιτροπές, τις Επιτροπές Πρωτοβουλίας Αγώνα και τα τοπικά κινήματα της περιοχής μας, με τόλμη, το μεγάλο μέτωπο αγώνα για τη διεκδίκηση των απωλειών που είχαμε σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις και κυρίως της κατάργηση των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν ή καταργούν τις ΣΣΕ.

Οι απώλειες όλων μας  φθάνουν ή και προσεγγίζουν το 50% την περίοδο της κρίσης. Η επίθεση στον κατώτατο μισθό είχε ως αποτέλεσμα οι αποδοχές το 2014 να είναι χαμηλότερες ακόμα και από τα κατώτατα όρια των αρχών της δεκαετίας του 1990.

Κανένας κλάδος μόνος του, κανένα σωματείο μόνο του δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την ενιαία κι οργανωμένη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας. Με την κοινή δράση να ξεπεράσουμε απόψεις που δεν δίνουν διέξοδο, που λένε ότι «τίποτα δεν αλλάζει», «τίποτα δεν μπορεί να γίνει».

Να αγωνιστούμε μαχητικά, ανυποχώρητα, κανένας να μη δουλεύει χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα.

Να δυναμώσουμε την κοινή δράση και τη συμμαχία με όλο τον εργαζόμενο λαό που στενάζει, στις πόλεις και τα χωριά, όπως κι εμείς, κάτω από τον ίδιο ζυγό των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων, των εφοπλιστών.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, συνολικά ο εργαζόμενος λαός,  έδωσαν το προηγούμενο διάστημα πολύ σημαντικές μάχες απέναντι σε εργοδοσία – κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ, με κύριο μέτωπο τον αντιασφαλιστικό σχεδιασμό και τους βάρβαρους νόμους τους. Ο Σύλλογός μας μαζί με πολλά άλλα σωματεία, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ δώσαμε πολύμορφους αγώνες αποκαλύπτοντας τις αιτίες και τους πραγματικούς υπεύθυνους που πρέπει να πληρώσουν.

Με τις μεγάλες απεργίες, τα συλλαλητήρια, τα μπλόκα των αγροτών, με πρωτοβουλία και σχέδιο, το κίνημα έδειξε ότι είναι όρθιο, ζωντανό, μαχητικό και παρά τα εμπόδια από τους ανθρώπους του εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού και των κυβερνητικών κομμάτων μπορεί να ανασυνταχτεί σε ταξική κατεύθυνση.

Με αυτούς τους αγώνες καταφέραμε:

Να αποκαλύψουμε την αντιλαϊκή πολιτική, να εμποδίσουμε την προσπάθεια της κυβέρνησης και του κεφαλαίου να νομιμοποιήσουν τα μέτρα στη λαϊκή συνείδηση.

Να εμποδίσουμε την εργοδοσία και τα κόμματά της να κάνουν τους εργαζόμενους συμμέτοχους στην εφαρμογή της πολιτικής τους.

Να ενισχύσουμε τα βήματα ενότητας και συμμαχίας των εργατών με τα λαϊκά στρώματα, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους αγρότες.

Να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για τη συνέχεια, με εναλλαγή και διαρκή προσαρμογή των μορφών πάλης στο δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής συνολικά αυτής της πολιτικής.

Η νομοθέτηση του κόφτη και το νέο κύμα φορολεηλασίας του λαϊκού εισοδήματος, αμέσως μετά την «ταφόπλακα» στην κοινωνική ασφάλιση, αποδεικνύει πως την ίδια στιγμή που η εργατική-λαϊκή οικογένεια ματώνει καθημερινά, το κεφάλαιο απολαμβάνει νέες προκλητικές φοροαπαλλαγές, παίρνει ζεστό χρήμα από το νέο αναπτυξιακό νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, επιδοτείται με εκατομμύρια, του χαρίζονται χρέη εκατομμυρίων που είναι το δικό μας αίμα, οι τεράστιες απώλειες στο εργατικό εισόδημα, στις κοινωνικές παροχές.

Η «ανάπτυξη», που ευαγγελίζονται κυβέρνηση, ΕΕ, ΔΝΤ, ΣΕΒ, εφοπλιστές και τραπεζίτες, τσακίζει ότι έχει απομείνει από τις ΣΣΕ και προωθεί νέες απαράδεκτες συμφωνίες με όχημα τις ενώσεις προσώπων. Ο ΣΕΒ ανοιχτά πλέον απαιτεί να καταργηθούν όλα τα επιδόματα (13ος – 14^ος μισθός), να έρθει νέος νόμος που θα περιορίζει το δικαίωμα στην απεργία και τη συνδικαλιστική δράση.

Οι εκμεταλλευτές μας έχουν εξοπλιστεί από τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων με ισχυρό αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο. Τα κόμματα που ψήφισαν μαζί το 3^ο μνημόνιο, στηρίζουν την ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, αποτελούν ισχυρό μαύρο μέτωπο απέναντι στην εργατική τάξη και το λαό.

Φαίνονται ανίκητοι γιατί ως εργαζόμενοι δεν έχουμε δοκιμάσει την τεράστια δύναμή μας. Γι’ αυτό καμία υποχώρηση, κανένας συμβιβασμός μέσα από τους λεγόμενους κοινωνικούς διαλόγους δεν ωφελεί. Κάθε υποχώρηση έκανε πάντα πιο επιθετική την εργοδοσία. Έτσι φτάσαμε μέχρι εδώ!

Οι ανάγκες της εργατικής τάξης σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζονται με τους στόχους της μεγαλοεργοδοσίας για ανταγωνιστικότητα, κερδοφορία, ανάκαμψη κερδών.

Δυναμώνουμε την πάλη μας για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κοινωνικές παροχές, προτείνοντας το παρακάτω πλαίσιο πάλης:

• Να διεκδικήσουμε την επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ, την κατάργηση του αντεργατικού πλαισίου για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και την επαναφορά των κλαδικών συλλογικών διαπραγματεύσεων. Τα δικαιώματά μας, ο κλεμμένος ιδρώτας και το αίμα μας δεν είναι περασμένα, ξεχασμένα.
• Να απαιτήσουμε την κατάργηση του νέου μισθολογίου και της αντιδραστικής αξιολόγησης στο δημόσιο, την επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού, την κάλυψη των απωλειών των δημοσίων υπαλλήλων.
• Να διεκδικήσουμε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς με κριτήριο τις τεράστιες απώλειες στο εργατικό εισόδημα σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.
• Να διεκδικήσουμε την επαναφορά των κομμένων συντάξεων και επιδομάτων.
• Να διεκδικήσουμε την προστασία των ανέργων με αύξηση του επιδόματος ανεργίας.
• Να μπει φρένο στη φοροληστεία των εργαζομένων.
• Να πληρώσουν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές.

ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΘΑ ΚΡΙΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ                                          

ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟ ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ

Ο Πρόεδρος                                                                        Ο  Γεν. Γραμματέας

Σάββας    Σεχίδης                                                                 Άγγελος   Πούλος

 

• Προηγούμενο
• Επόμενο